Bir kuzgun..

Bir kuzgun dinliyor beni gizlice

Gözleri kan kırmızısı

Oturduğu yerden memnun

Kıpırdamadan bekliyor

Geldiği yeri gizliyor kanatlarında

Göstermeden sezdiriyor bir haberinin olduğunu

Kaygısız, kendinden emin...

Ağaçların hışırtısına karışırken kalın tüylerinin çıkarttığı sesler.

Bir kuzgun bekliyor beni götürmek için gitmem gereken yere

Kaçma şansım bile yokken

Ayaklarıma batan soğuk kuru otlar yüzünden.

Aniden uçuyor sormadan hazır olup olmadığımı

Karışırken kavakların heybetine cüssesi

Kızar gibi bağırıyor aniden

Zaman geldi, zaman geldi.

Bir kuzgun getiriyor ölümü

İnce sivri pençelerinde

İzin bile istemeden

Öfkesine karışık cürretiyle

Kuzgun, kara kuzgun...

Tünüyor köşeye yine...

Arkasına mavi turuncu göğü alarak

Gagasının arasından baktığı gözleriyle

Görüyorum gitmem gereken yolu kuzguna,

Taş dolu patika yol uzanırken önümde

Vakit geldi, vakit geldi.

Bir kuzgun havalanıyor aniden

Yükü kara, bulutların yüreğine doğru

Seslenirken arkasından bana

Zamanı geldi, zamanı geldi.

---

Ceren Ertem