Ayak sesi

Bir ayak sesi gelir

Çıtırdayan eski püskü parkeden

Kapım açılır yavaştan

Gıcırdayan acı dolu sesiyle.

Korkarım bakmaya kim olduğuna

Dikilir arkamda

Önünde olduğum pencereden hizayla

Gezinmeye başlar odamı

Karıştırır kitaplarımı, kalemlerimi

Yazdığım çizdiğim kağıtları

Tatmin olmaz,

Tozlu dünden kalan suyumu yudumlar tiksinmeden.

Ayak sesleri güçlü, tabanları kuvvetli.

Bir sigara yakar arkamda.

Dumanın kokusu gelir burnuma.

Oturur yatağıma.

Bacak bacak üstüne atar üstünce

Görmeden bilirim, duyarım.

Terlerim ıslatır giydiğim gömleği belimden aşağı

Pencereden dışarı bir ses gelir,

YAZIYOR, YAZIYOR!

İrkilirim, o bozmaz istifini.

Yönelirim yakın olduğum pencereye

YAZIYOR, YAZIYOR!

Aniden bir ses belirir arkamdan

"Tanıyor musun?"

Boğuk, kuru kendinden emin o ses yanıltmaz,

"Tanıyor musun, gazetedekini?"

Yutkunurum zorla.

"Ben de öyle tahmin etmiştim.."

Kapı çarpar..

Cereyan yapmış olmalı.

Başka neden çarpsındı ki kapı?

Gider bir çift ayak,

Terk eder odamı.

---

Ceren Ertem