Fincanımı ters çevirmiyorum artık

Artık kahvemin fincanını ters çevirmiyorum.

Soğumuyor da artık, soğutmuyorum.

Masada çözümlenmeyi bekleyen problemlerim yığılmıyor.

Artık öteki değilim mesela.

Ortadayım, en iyisi bu.

Ama evden de çıkmıyorum.

Göreceğimi düşündüğüm şeyler yok dışarıda.

Beni heyecanlandıracak farklı bir şey..

Olduğunu düşünmüyorum.

İhtiyacım da yok sanırım.

Yatağın yumuşak yüzü ve bedenimin kıvrımları bütünleşse yetiyor,

Huzura ermeme.

Yalnız ve sessizken de güzel oluyor.

Hatta en güzeli o oluyor.

Susmayan zihnimle kandırsam da kendimi sessizim diye

...

Akşamları serin.

---

Ceren Ertem