Şu öte bu beri

Kaçıncı bu kaçışım denizinden

Kaçıncı bu kaçışın göğümden

Sessiz ol, duyacak

Taneleri dağılmış köşeye beriye

Bir köşe senin, öte köşe benim

Seslenirim anlamazsın

Bakarsın ama merakla

Durmam ben de anlatırım inatla

Şu öte benim, bu beri senin

Bilmeyiz, bulamayız bura nerenin...

Kayboluruz birlikte desenlerinde ortada sere serpe yatan halının

Bilirim çözümü düğümün,

Utanırım

Kalırım sessiz

Bilirsin, bilirim

Bilirim,

Sen, ben, seni, beni

Kaçıncı kumar bu

Elime tutuşturulan

İçi boş,

Tek kurşun...

Kaçıncı oyun bu 

Kazançları ardına saklanan

Kaybetmeyi bekleyen, sinsice

Benim bura

Bu masa..

Kazandıklarım da yazılı kağıtta

Kayıplarım da

Senin defterin nerede?

Sen göstermezsin,

Ben göstermem.

Sözünü de vermezsin.

Nereden bileyim, belki hırsızsın?

Görünür kumarhanenin masasında içkin,

O tezgah senin, öteki benim.

Sen beriki içersin ben şundan

Kapanırken kapıları, ışıkları

Masada kalır üç beş kağıt

Ortada kupa as, maça üç, sinek kız

Sende per, bende per.

Korkmak doğru mudur

Oynarken kumarı

Sen değil,

Ben.

Seni bilmem

Benim kayıp atım.

Kendim dönerim eve

Karanlık kuytu caddeden.

---

Ceren Ertem